طراحی و سنتز مشتقات جدیدی از 2- آمینو فتالیمید با اثر بالقوه ضد درد و ضد التهاب

از ابتدای خلقت انسان تا کنون بشر به دلایل مختلف از درد و التهاب رنج می برده است. از آن زمان تا کنون انسان همواره در پی کشف و دستیابی به داروهای مناسب در جهت تسکین درد و کاهش میزان التهاب بوده است از جمله این داروها می توان به nsaidها یعنی همان ترکیبات غیر استروئیدی ضد التهاب اشاره نمود که داروهای موثری هستند ولی دارای عوارض جانبی زیادی از جمله خونریزی گوارشی، مشکلات تنفسی می باشند. از آنجایی که عوارض جانبی ناشی از مصرف این داروها به نسبت زیاد می باشد، لذا تحقیقات گسترده ای در جهان در جهت دستیابی به ترکیبات انتخابی تر و قوی تر که از عوارض جانبی کمتری برخوردار باشند در حال انجام می باشد. اثرات مشتقات هیدرازین به عنوان مهارکنندهlox شناخته شده است. (1) در بین مشتقات فتالیمید درسال 2002 آنالوگdimethylphenyl به عنوان یک مهار کننده قوی cox شناخته شد (2) به طوری که اثر آن از آسپیرین بسیار قوی تر است. در این پایان نامه با استفاده از هیبرید مشتقات n-aryl(1h) isoindol-1,3(2h) dion به عنوان مهار کننده cox و هیدرازون به عنوان مهارکننده lox به ترکیباتی دست یافتیم که امید است اثر ضد درد و ضد التهابی قوی تر با عوارض جانبی کمتری داشته باشند. جهت دستیابی به این اهداف به طراحی و سنتز مشتفات جدید 2- آمینوفتالیمید پرداختیم که امید می رود نتایج خوبی را در پی داشته باشد. خلوص ترکیبات سنتز شده با استفاده از tlc کنترل شده است ساختمان ترکیبات سنتز شده نیز توسط طیف های nmr, ftirتایید شده است.